maandag 9 mei 2016

De waarheid op een lullig dienblaadje


Naar het Engelse Wakefield voor de grote overzichtstentoonstelling van Martin Parr, arguably Britain’s greatest living photographer. Dat mag zo wezen, maar Parr is ook bekend als een obsessief verzamelaar van prentbriefkaarten en kiekjes die uitblinken in banaliteit en lulligheid:


Pagina uit zijn vroege bestseller Boring postcards.

De curiosa-collectie van Parr werd ooit fraai gedefinieerd als ‘de zure waarheid op een lullig dienblaadje’. Ik krijg er in elk geval geen genoeg van en misschien houd ik daarom ook zoveel van de triviale prentjes die Viviane Quittelier, kleindochter van Edgar Jacobs, met enige regelmaat prijsgeeft aan de buitenwereld.

Deze kennen we inmiddels:


S.O.S. Woondecoratie! In het Bois-des-Pauvres, 15 december 1966.

Zonder inzittenden, niet minder benauwend:


Gezelligheid buiten de deur, 7 juni 1982, een restaurant in Overijse (Viviane zit naast haar opa, tegenover haar moeder Georgette):


En tot slot mijn favoriet, deze betoverende opname van Edgars keuken:


Ze mochten hun talenten dan wel niet verenigd hebben, Jacobs en Hergé deelden uiteindelijk wel hun banale ingenomenheid met botanische gordijnstof.

Overigens aten we na de Martin Parr-expo een fenomenale lobster ravioli in een restaurant met bruine cementtegels in het toilet en een oranje wc-bril. In de pot speurde ik vergeefs naar sporen van Britse ironie.